|
آن " من " که دیگران می بینند :
با نگاه کردن و دقیق شدن در اطرافیان می توان به ارزیابی تصویر ذهنی خویش پرداخت . ما فقط با کسانی ارتباط برقرار می کنیم که رفتار انها با انتظارات ما همخوانی دارد .
دیگران با ما همان رفتاری را دارند که ما خود با خویشتن داریم . کسانی که با آنها ارتباط برقرار می کنیم بسرعن تشخیص می دهند که آیا ما برای خود احترام قائل هستیم یا نه ؟ و اگر ما با خود بر اساس احترام برخورد کنیم آنها نیز این رویه را تعقیب خواهند کرد .
تصویر ذهنی و ضمیر ناهشیار :
وقتی احساس بدی در مورد خود داریم مایلیم آنرا از خود بیرون بیندازیم و این می تواند به اشکال گوناگون از قبیل : خورد بیش از اندازه ، تصادف ، بیماری ، مواد مخدر ، بی اشتهایی و ... ظاهر شود و این الزاما یک عمل هشیارانه نیست . رفتاری که با خود پیش می گیریم در تمام لحظات و بطور خودکار بازتاب میزان علاقه ما به خویش است .
این نکته دارای اهمیتی بنیادی است که ما باید تمام توان خود را صرف تداوم اندیشه های مثبت کنیم زیرا تنها به این ترتیب می توانیم شاد زیستن خود را تضمین کنیم .
اگر تصویر ذهنی ما از خویشتن یک تصویر ناسالم و ضعیف باشد همواره در درون خود زمزمه ئی می شنویم که می گوید : " من لیاقت ندارم " .
نشانه های رفتاری یک تصویر ذهنی ناسالم :
نشانه های رفتاری زیر حاکی از این است که نیاز به تجدید نظر در تصویر ذهنی خویشتن داریم :
- حسادت
- منفی صبحت کردن درباره خوب
- احساس گناه
- ناتوانی در ادای تعارفات کلامی
- عدم پذیرش تعارفات کلامی
- اهمیت ندادن به نیاز های خویش
- محروم ساختن بی دلیل خود از رفاه و آسایش
- ناتوانی در بیان عواطف
- انتقاد از دیگران
- مقایسه خود با دیگران
- ناتوانی در پذیرفتن و لذت بردن از عواطف و محبت دیگران
- ضعف مزاجی پایدار
با ما همراه باشید ...
مرور جلسه : اول
مرور جلسه : دوم
مرور جلسه : سوم
مرور جلسه : چهارم
|